Spijsverteringsproblemen: de orde van de dag

Met de westerse eet- en leefgewoonten als norm, zijn spijsverteringsproblemen aan de orde van de dag. Ze kunnen zich manifesteren als een ‘onschuldig’ maar vervelend opgeblazen gevoel of buikkramp maar op termijn kunnen ze een bijdrage leveren aan veel ernstiger klachten en ziektebeelden.

De vertering begint bij het krijgen van honger.

De vertering begint bij het krijgen van honger. Door honger gaan de hersenen de organen die nodig zijn voor het verwerken van een maaltijd ‘in fase’ brengen. De lever, galblaas, maag en alvleesklier worden voorbereid op de komst van voedsel. Ze zorgen er samen voor dat het voedsel goed verteerd wordt.

Niet verzadigbaar zijn; Altijd honger hebben

Altijd honger hebben betekent dat het lichaam niet meer goed luistert naar het verzadigingshormoon ‘leptine’. Niet verzadigbaar zijn, dus maar door kunnen blijven eten, betekent dat het lichaam niet meer goed luistert naar het hormoon ‘insuline’. Het lichaam gaat steeds meer leptine en insuline produceren, en de receptoren gaan er steeds minder op reageren. Het is voor de gezondheid enorm belangrijk om de gevoeligheid voor deze hormonen te herstellen. Dat lukt door enkele strategieën toe te passen:

• eet alleen wanneer je honger hebt, en niet vanuit gewoonte ‘omdat het 12u is’.
• beweeg 5-10 minuten voor de maaltijd (bijvoorbeeld door te squatten, op te drukken, op te trekken, yoga te doen, of 30 min te gaan wandelen of fietsen)
• ga eens sporten op nuchtere maag, bijvoorbeeld in de ochtend na het opstaan.
• las korte vastenperiodes in van 16-36 uur. Dit kan door een dag alleen maar thee (zonder suiker) en water te drinken. Vastenperiodes langer dan 48 uur zijn niet nodig en kunnen zelfs averechts werken. Een mooie methode is intermitterend vasten: dit betekent: het regelmatig overslaan van 1 maaltijd. Sla bijvoorbeeld 2-3x per week het ontbijt of de lunch over. Eet om 11u en 17u bijvoorbeeld.
• leer jezelf aan geen tussendoortjes te eten, maar eet 2-3x per dag gezonde eiwit- en vetrijke maaltijden, en minder koolhydraten en suikers.

De spijsverteringsorganen moeten herstellen van een maaltijd

Met een lage maaltijdfrequentie krijgen de spijsverteringsorganen tijd om zich te herstellen; de darmen maken zich schoon (dit veroorzaakt een knorrend geluid) en de enzymvoorraden worden aangevuld. Elke maaltijd veroorzaakt een ontstekingsreactie. Door vaak te eten blijft het maagdarmkanaal wat ontstoken: het is dan onmogelijk te herstellen van bijvoorbeeld een zweer in de maag of de 12-vingerige darm.

Een opgezet gevoel in de buik na de maaltijd is een teken dat het niet goed verteerd wordt. Pijn in de rechter bovenbuik na het eten kan duiden op een galsteen. Pijn dat juist wat afneemt na het eten kan duiden op een maagzweer.

Als er onvoldoende alvleesklierenzymen of gal in de 12-vingerige darm komen blijft de ontlasting wat vettig: in erge vormen drijft het en is het breiig. Een ideale stoelgang is een sigaar die zinkt. Je hebt dan nauwelijks tot geen toiletpapier nodig. Remsporen en veel toiletpapier nodig hebben zijn tekenen dat er te veel vet in de ontlasting achterblijft.

Het eten van ananas en papaya kan helpen!

De spijsverteringsenzymen in de 12-vingerige darm werken alleen goed in een basisch milieu. De alvleesklier produceert daarom bicarbonaat; dit neutraliseert het maagzuur en activeert de enzymen waardoor de vertering van eiwitten en vetten kan beginnen. De productie van bicarbonaat is grotendeels afhankelijk van zink. Een tekort aan zink kan dus zorgen voor verteringsproblemen. Het eten van ananas en papaya en het innemen van spijsverteringsenzymen tijdens de maaltijd geeft de alvleesklier rust om zich te kunnen herstellen.

Wat kan de osteopaat doen?

Een osteopaat kan bij spijsverteringsproblemen onderzoeken of de neurologische aansturing van de betreffende organen vanuit de nek, hals en wervelkolom wel goed verloopt. Bewegingsbeperkingen in het glijvlak tussen lever en maag kunnen zorgen voor verkrampingen en doorbloedingsstoornissen van het maagslijmvlies.Verkrampingen van de 12-vingerige darm of de sfincter van Oddi kunnen zorgen voor een verminderde afgifte van gal en enzymen uit de alvleesklier. Dergelijke en nog vele andere bewegingsbeperkingen in de buik kunnen zo bijdragen aan een slechtere vertering. Gelukkig is dit meestal met osteopathie goed te verhelpen.

De gevolgen van een slechte vertering zijn namelijk groot:

• onafgebroken eiwitten zorgen voor ‘rottingsprocessen’ in de dikke darm: dit kan bijdragen aan het ontstaan van ontstekingsprocessen in de darm tot zelfs de ziekte van Crohn of Colitis Ulcerosa. Veranderingen in de darmflora kunnen een factor zijn in het ontstaan van vele immunologische ziektebeelden waaronder bijvoorbeeld de ziekte van Bechterew, depressie en morbus Parkinson.
• onafgebroken eiwitten kunnen zorgen voor een immuunreactie in de bloedbaan; voedselallergieen kunnen ontstaan tegen goede voedingsmiddelen zoals eieren, appels, schaal- en schelpdieren etc.
• onafgebroken vetten kunnen niet worden opgenomen. Dit kan zorgen voor een tekort aan essentiële vetzuren zoals vitamine A, D, E en K en omega 3, 6 en 9 en verzadigde vetten nodig voor de productie van steroidehormonen zoals bijv. testosteron.

De algehele gezondheid kan dus nadelig worden beïnvloed door spijsverteringsproblemen. Neem daarom vandaag nog de controle: wordt weer baas in eigen buik!