Onderzoek en behandeling

Een osteopaat onderzoekt het hele lichaam en kijkt naar beweegketens. Een klacht in de knie kan het gevolg zijn van een verstoorde bewegingsketen. Zo’n keten kan bestaan uit gewrichten, spieren en bindweefsel, maar ook uit orgaanstructuren, bloedvaten en zenuwen.

Een osteopaat onderzoekt het lichaam van top tot teen.

Alle weefsels in het lichaam bewegen, zowel bewust als onbewust. Als de beweeglijkheid ergens in het lichaam is verstoord, om wat voor reden dan ook (bijvoorbeeld trauma’s, ziekte, stress, littekens of eetgewoonten) kan dit lokaal of op andere plaatsen klachten veroorzaken. Het hele lichaam is immers door middel van bindweefsel, bloedvaten en zenuwen aan elkaar verbonden.

Het bewegingsapparaat

Daarom onderzoekt de osteopaat het lichaam van A tot Z. Eerst onderzoekt hij welk weefsel precies pijn doet. Daarna gaat hij onderzoeken waaróm het daar pijn doet. De beweeglijkheid van uw wervelkolom en het bekken wordt eerst goed bekeken. Maar ook wordt gecontroleerd of de heupen en knieën goed bewegen en of er geen blokkades in de voeten zitten. Hier vindt de osteopaat vaak beperkingen die leiden tot een verstoorde bewegingsketen. Ergens in de keten kunnen dan compensatieklachten optreden.

Datzelfde geldt voor de schouders en armen, die een bewegingseenheid vormen met de gewrichten en spieren van de nek en bovenrug. Er zijn zelfs spieren die het bekken verbinden aan de schoudergordel. Een goede samenwerking van alle tussenliggende ‘onderdelen’ is nodig voor een optimale functie.

Het zenuwstelsel

Het zenuwstelsel is belangrijk voor de signaaloverdracht. Het is verantwoordelijk voor het functioneren van onze spieren en onze organen. Het functioneren van het zenuwstelsel kan belemmerd worden als het niet vrij kan bewegen. Het kan afgekneld worden tussen gewrichten, spieren of ander bindweefsel, zoals bij een hernia of een blokkade in de wervelkolom.

Het zenuwstelsel wordt zelf ook omgeven door bindweefsel: zoals bijvoorbeeld de hersenvliezen. Spanning op deze vliezen zorgt ook voor een verstoorde zenuwfunctie. De osteopaat onderzoekt of de zenuwen vrij kunnen bewegen in hun verloop van de hersenen naar de periferie.

Soms wordt het zenuwstelsel niet afgekneld maar juist overprikkeld. Er kan pijn uitstralen naar een andere lichaamsregio. Een hartinfarct geeft vaak pijn in de bovenarm of kaak. Problemen van de prostaat of baarmoeder kunnen rugklachten geven, en een verstoorde leverfunctie kan de oorzaak zijn van hoofdpijn of schouderklachten. De osteopaat kent deze symptomen en gaat altijd op zoek naar de oorzaak. Als de oorzaak ernstig is, verwijst hij door naar de huisarts. Met 'functionele klachten' kan hij zelf aan de slag.

De organen

Onze organen zijn net als spieren en zenuwen omgeven door vliezen van bindweefsel. Met dit bindweefsel of ‘buikvlies’ zijn ze verbonden aan ons skelet. Ons skelet functioneert hierdoor als soort kapstok. De dunne darm is verbonden aan de derde lendenwervel, de endeldarm aan het heiligbeen, de maag en lever aan het middenrif en de longen zijn via longbladen verbonden aan de onderste nekwervels en de ribben. De oorzaak van verstoringen in de bewegingen van de wervelkolom kunnen gelegen zijn in spanningen rondom het middenrif of de vliezen waarmee de organen vastzitten aan het skelet.

Om de bewegingsketen te herstellen onderzoekt de osteopaat daarom met zijn handen of de organen ook vrij kunnen bewegen. Door het bindweefsel rondom de organen los te maken kan het orgaanweefsel beter functioneren. Want door het bindweefsel lopen bloedvaten en zenuwen, die het betreffende orgaan verzorgen. Vaak kunnen daarmee ook klachten aan het bewegingsapparaat worden verholpen.

Voorbeeld: knie- en lage rugklachten

Bij iemand met zowel knie- als lage rugklachten kan het zo zijn dat een bewegingsbeperking van het bekken wordt gevonden, dat als scharnier tussen beide lichaamsregio's fungeert. De dikke darm is met vliezen bevestigd aan het bekken, en kan daardoor de beweeglijkheid ervan nadelig beïnvloeden.

Na bijvoorbeeld een operatie van de blinde darm, ontstaat hier door het littekenweefsel dikwijls te veel spanning, waardoor het bekken niet meer optimaal kan bewegen.

De osteopaat zal dan deze vliezen gaan rekken, het bekken weer in beweging brengen en controleren of de knie en rug nu wel goed bewegen. Als dit niet het geval is worden deze alsnog los gemaakt. Een osteopaat gaat dus grondig te werk; zowel oorzaak als gevolg wordt behandeld, waardoor het lichaam weer balans kan vinden.

Ook de schedel kan een oorzaak zijn van diverse klachten

Soms komt een osteopaat ook problemen tegen in de schedel. Hier kijkt men vaak van op omdat een schedel wordt beschouwd als een star geheel. Feit is echter dat een schedel bestaat uit diverse botstukken.

Sommige suturen groeien pas dicht op 65 jarige leeftijd!

Tussen deze botstukken bevinden zich schedelnaden (‘suturen’). Bij de geboorte zijn deze nog heel soepel zodat een kindje het geboortekanaal kan passeren. Maar ook op latere leeftijd hoort er nog enige mate van elasticiteit op deze suturen te zitten.

Door geboorte trauma's, orthodontische behandelingen, hersenschuddingen of andere klappen op het hoofd zoals het herhaaldelijk kopballen geven met voetbal, kunnen fixaties ontstaan. Deze kunnen diverse klachten veroorzaken waarvan hoofdpijn het meest tot de verbeelding sprekende voorbeeld is.

Een osteopaat onderzoekt het hele lichaam van A tot Z

Een osteopaat onderzoekt niet alleen de regio van de klacht zorgvuldig, maar ook de rest van het lijf van A tot Z. Om zowel oorzaak als gevolg op te lossen. In de behandeling worden gewrichten en gewrichtsbanden, spieren, zenuwen, bloedvaten, organen met hun vliezen, maar ook de structuren van de schedel indien nodig behandeld met mobilisaties, manipulaties en rekkingstechnieken.

Bij acute klachten of klachten bij baby’s zit er tussen twee afspraken vaak 1 week. Bij meer chronische klachten kan dit variëren tussen 2-4 weken. In enkele gevallen is een onderhoudsbehandeling wenselijk van eens per kwartaal of een jaarlijkse controle.