Pijn in de lies

Bij pijn in de lies hangt de prognose erg af van wat de klachtenveroorzakende structuur is in de lies.

Arthrose van de heup

Bij het ouder worden kan er gewrichtsslijtage optreden, bijvoorbeeld van het heupgewricht. Dit geeft pijn ter hoogte van de lies en er is sprake van bewegingsbeperking. Typerend voor pijn die voortkomt uit slijtage is startstijfheid: het is moeilijk om uit bed te komen of vanuit een stoel na een tijd te hebben stil gezeten. Door wat te bewegen wordt de pijn minder. Bij vergevorderde arthrose is een operatie waarbij een nieuwe heup wordt geplaatst de beste optie. Indien men een operatie wil uitstellen kan osteopathie vaak wel verlichting brengen.

De osteopaat behandelt blokkades in de wervelkolom, het bekken en de voet, zodat het bewegen makkelijker wordt en er minder druk op het heupgewricht ontstaat.

De osteopaat behandelt blokkades in de wervelkolom, het bekken en de voet, zodat het bewegen makkelijker wordt en er minder druk op het heupgewricht ontstaat. Hij controleert of de bloedvaten en zenuwen die de heup voorzien vrij kunnen bewegen. Vaak is er sprake van verkampte spieren in de lies, of verkleving in de onderbuik van de blaas, de baarmoeder of de darmen, waardoor de circulatie in de lies niet optimaal is. Ook de pees van de quadriceps kan verkleven met het heupkapsel. Als de osteopaat dit behandelt voelt de patiënt zich vaak een stuk vrijer in de lies.

Omdat arthrose een aandoening is die gepaard gaat met een lichte ontstekingsactiviteit, kan de osteopaat u tevens adviseren op het vlak van natuurlijke ontstekingsremming.
Lees ook de blog 'Ontstekingen: een belangrijke factor in het ontstaan van welvaartsziekten, hoe aan te pakken?'

Liesblessure

Als een blessure niet overgaat, of vaak weer terugkomt, is er meestal meer aan de hand.

Een blessure van de lies komt regelmatig voor bij sporters. Vaak gaat het dan om pijn van een peesaanhechting van één van de vele heupspieren. Als een blessure niet overgaat, of vaak weer terugkomt, is er meestal meer aan de hand. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de rompstabiliteit niet goed is, en dit getraind moet worden. Blokkades in de onderrug of het bekken kunnen ook liespijn veroorzaken. De spieren hechten aan op schaambeen, dat een onderdeel van het bekken is. Door een bewegingsbeperking van het bekken of door bekkeninstabiliteit raken bepaalde spieraanhechtingen op het schaambeen snel overbelast. De osteopaat onderzoekt waar het probleem vandaan komt, verhelpt de oorzaak, en geeft advies waardoor het lichaam weer als een geoliede machine kan werken en de klacht blijvend kan verdwijnen.

Zeldzame liesklachten

Omdat een osteopaat de anatomie tot in detail beheerst, kan hij soms de oorzaak vinden op hele andere plaatsen dan waar tot dusver is gekeken.

Sommige mensen ervaren pijn in de liesstreek, waarbij andere zorgverleners de oorzaak niet kunnen vinden. Veel oorzaken zijn dan vaak al uitgesloten, zoals bijvoorbeeld een liesbreuk of slijtage. Toch blijft de patiënt pijn houden. Omdat een osteopaat de anatomie tot in detail beheerst, kan hij soms de oorzaak vinden op hele andere plaatsen dan waar tot dusver is gekeken. Sommige mensen ervaren pijn in de lies en het scrotum (balzak) of de schaamlip. Er kan dan sprake zijn van een ‘entrapment’ (inklemming) van een zenuw (N.Ilioinguinalis en N. Genitofemoralis) onder de nier, die uitstraalt naar deze regio. Door de nier weer beweeglijk te maken verdwijnt de pijn als sneeuw voor de zon.

Een andere zenuw (de N. Obturatorius) kan ingeklemd raken in spieren van het schaambeen, en zodoende een vervelende pijn veroorzaken aan de binnenkant van het bovenbeen.

Een bekendere aandoening: ‘meralgia paraesthetica’ is een inklemming in de onderbuik van een zenuw (N. Cutaneus Femoralis Lateralis) die pijn geeft aan de buitenkant van het bovenbeen. Dit kan voorkomen bij zwaarlijvigheid of zwangerschap, of door een bewegingsbeperking van de dikke darm in de bekkenschaal. Een osteopaat kan hier veelal weer ruimte geven aan de zenuw, waardoor de klachten verdwijnen.